1. TRANSPORT

Należy zadbać o to, aby czas od wykopania drzewa w szkółce do nasadzenia go na docelowym stanowisku był jak najkrótszy. Bryła drzewa zarówno podczas transportu, jak i magazynowania, powinna być maksymalnie dobrze zabezpieczone przez działaniem czynników atmosferycznych, szczególnie takich jak słońce, wiatr i mróz. Powodują one mianowicie bardzo niekorzystne dla przyszłości drzewa przesuszenie bryły.

Przy przeładunku w okresie jesiennym drzewo można chwytać zarówno za pień, jak i za bryłę, w okresie wiosennym tylko i wyłącznie za bryłę, gdyż pień może wiosną bardzo łatwo ulec uszkodzeniu.

2. PRZYGOTOWANIE DOŁU

Dół wykopany pod drzewo powinien być wyraźnie większy od bryły i mieć pochyłe boki. Głębokość dołu powinna być taka sama, jak wysokość bryły. Łatwo ja zmierzyć układając poziomy przedmiot (palik, grabie) na docelowym poziomie gruntu nad dołem.

Zarówno dno dołu, jak i później jego resztę uzupełniamy ziemią urodzajną, zmieszaną pół na pół z ziemią rodzimą. Dosypywaną mieszankę trzeba kilka razy dokładnie udeptać.

3. WBICIE PALI DREWNIANYCH.

Najlepiej jest używać pali z drewna kasztanowca, gdyż nie wymagają one impregnacji i mogą być używane wielokrotnie. Do jednego drzewa potrzebujemy dwóch pali o długości 240 cm. 2/3 pala powinno być w ziemi, a 1/3 wystawać ponad powierzchnię gruntu. Pale należy wbić pod niewielkim kątem, odchylając je lekko do zewnątrz od pnia drzewa. Ze względów estetycznych lepiej wbić je równolegle do jezdni.

4. PRZYCIĘCIE KORONY DRZEWA UWAGA! JEST TO BARDZO WAŻNY ZABIEG PIELĘGNACYJNY!

Przed włożeniem drzewa do dołu należy ocenić, czy jego korona wymaga przycięcia (można to też zrobić po posadzeniu drzewa). Jeżeli tak, w pierwszej kolejności wycinamy uszkodzone ,np. połamane w czasie transportu lub przeładunku pędy.

Cięcie wykonujemy zawsze tuż nad skierowanym do zewnątrz pąkiem. Wycina się również pęd, który może być konkurencyjny w stosunku do przewodnika. Koronę drzewa (oczywiście w zależności od odmiany) kształtujemy w miarę regularny stożek.

Chodzi o to, aby wszystkie gałęzie miały równe szanse, jeżeli chodzi o dostępność światła słonecznego. Poza tym redukcja korony, czyli de facto usunięcie stożków wzrostu, które znajdują się w końcówkach pędów, powoduje po rozpoczęciu wegetacji przez drzewo przesunięcie jego sił witalnych w rozwój korzeni. Należy pamiętać, że mimo odpowiednio częstego przesadzania drzewa w szkółce, właściwie dopiero drzewa o rozmiarze 20-25 obwodu pnia mają w bryle ilość korzeni włośnikowych proporcjonalną do wielkości korony. Pędy korony Robinia pseudoacacia Umbraculifera przycinamy na długość około 20 cm (może być nawet 10 cm).

W przypadku tej odmiany cięcie wykonujemy tylko wiosną, nigdy jesienią! Pędy korony Acer platanoides Globosum przycinamy na długość ok. 30 cm. Generalnie okresem najlepszym dla cięcia koron drzew jest przełom sierpnia i września, kiedy zakończył się już okres wzrostu i widać co należy skorygować, a jednocześnie pozostaje jeszcze wystarczająco dużo czasu do zimowych chłodów, aby rany po cięciach zdążyły się zabliźnić. Ran po cięciu najlepiej jest niczym nie zabezpieczać. Rana bez zabezpieczenia ma mianowicie większe szanse oczyszczenia się np. z bakterii, które znajdowały się chociażby na ostrzu sekatora.

Po włożeniu bryły do odpowiednio głębokiego i szerokiego dołu sprawdzamy, czy jej górna krawędź znajduje się na równi z docelowym poziomem gruntu, ewentualnie trochę powyżej. Można się w tym celu znowu posłużyć się palikiem. 

Jeżeli okazuje się, że dół jest jednak za głęboki, należy uzupełnić ziemię pod bryłą. Najwygodniej jest wtedy nie wyjmować z powrotem drzewa, tylko odchylając je raz na jedną, raz na druga stronę, podsypać po nie trochę podłoża, nie zapominając oczywiście o jego udeptaniu. 

 Gdy bryła znajduje się już na odpowiedniej wysokości, uzupełniamy boki dołu mieszanką ziemi urodzajnej i rodzimej, udeptując każdą dosypaną warstwę.

Podczas sadzenia w okresie, kiedy występują już albo jeszcze nocne przymrozki, należy uważać, aby do dołu nie dostały się bryła zamarzniętej ziemi. Okazuje się mianowicie, że takie bryły pozostają w ziemi zamarznięte ciągle jeszcze wtedy, kiedy ziemia wokół już rozmarzła, a one niepotrzebnie chłodzą bryłę jeszcze późną wiosną.

UWAGA! W przypadku drzew sadzonych z odkrytym systemem korzeniowym nie udeptujemy podłoża, tylko zalewamy je wodą!

 Po wypełnieniu całego dołu ziemią rozcinamy siatkę drucianą u nasady pnia i rozchylamy jutę.

Następnie przymocowujemy pień drzewa do palików odpowiednią taśmą w sposób pokazany na zdjęciu.

Bardzo dobra do tego celu jest taśma, z której szyje się samochodowe pasy bezpieczeństwa. Należy lekko naciągnąć paliki do pnia drzewa i przybić taśmę w kilku miejscach do palików.

RURA NAPOWIETRZAJĄCA

Jeżeli drzewo sadzone jest w wyjątkowo trudnych warunkach (np. ma bardzo ograniczoną przestrzeń wokół bryły korzeniowej), można zastosować rurę napowietrzającą (drenacyjną) pod bryłą korzeniową. Rura taka powinna mieć min. 8 cm średnicy. Jeden koniec rury umieszcza się w podłożu, w odległości ok. 20 cm w bok od dolnej części bryły, a drugi ponad powierzchnią gruntu. 

 Błędem jest wystawianie obydwu końców rury ponad powierzchnię gruntu, ponieważ wtedy powietrze krąży w rurze, co powoduje niepotrzebne osuszanie bryły.

 RURA DO NAWADNIANIA

Jeżeli zachodzi taka konieczność, rurę do nawadniania umieszcza się pod powierzchnią podłoża, wokół górnej części bryły, oba końce umieszczając pionowo ponad powierzchnią gruntu. Jeden z nich lub oba można przywiązać do jednego z pali. Rura ta, podobnie jak napowietrzająca powinna mieć min. 8 cm średnicy.

Po wypełnieniu dołu podłożem do wysokości poziomu gruntu, wokół drzewa, w odległości ok. 50 cm od pnia, wykonujemy mini wał, który pozwoli na zatrzymywanie wody w trakcie podlewania lub opadów. Jednorazowo średniej wielkości drzewo powinno otrzymać ok. 100 l wody. Taka ilość zapewnia nasiąknięcie całej bryły korzeniowej. Jeżeli jest nawadniane za pomocą rury nawadniającej, należy tę rurę napełnić co najmniej 3 razy.

UWAGA!T GŁĘBOKIE SADZENIE JEST PRZYCZYNĄ NR 1 ZAMIERANIA MŁODYCH DRZEW!

Mniej ryzykowne jest posadzenie drzewa trochę za płytko, niż za głęboko. Na skutek opadów atmosferycznych i podlewania drzewo w ciągu jednego sezonu i tak osiądzie głębiej w podłożu, więc de facto znajdzie się na odpowiedniej głębokości.

Chociaż wydaje się, że cała powyżej opisana procedura jest bardzo długa i skomplikowana, proszę wziąć pod uwagę, że jest to de facto ok. ½ godz., a drzewo to ma rosnąć, cieszyć nas i służyć nam przez co najmniej 100 lat!

* UWAGA! Zaprezentowana instrukcja nie jest jedyną słuszną techniką sadzenia drzew. Pokaz przeprowadzony został przez Pana Berta Schippersa, przedstawiciela Firmy Boogaart Almere z Holandii. Firma ta zajmuje się m.in. sadzeniem i pielęgnacją drzew w Amsterdamie. Jest to najnowsza metoda stosowana przez tę firmę. Statystyki potwierdziły, że dzięki jej stosowaniu osiąga się 100% przyjęć w przypadku drzew sadzonych jesienią i 96% przyjęć w przypadku drzew sadzonych wiosną.